Οι περισσότεροι Ελληνες πλέον και ιδίως όσοι είστε τακτικοί
αναγνώστες της συγκεκριμένης Σελίδας, έχετε συνειδητοποιίσει οτι "κάτι
δεν πάει καλά"... και αλλάζει -ταχύτα- προς το χειρότερο...
Δυστυχώς όμως, κανείς μας δεν μπορεί να προσδιορίσει ΠΟΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ και ΤΙ είναι αυτό που θα προκύψει (οικονομικό κραχ, πολεμική σύρραξη, σεισμός, μεγάλη κλιματική αλλαγή)...
Γι αυτό κι επειδή δεν είμαστε... μέντιουμ, έτσι ώστε να προβλέψουμε τί θα γίνει και να προ-ετοιμαστούμε ανάλογα, πρέπει να έχουμε τις στοιχειώδεις γνώσεις-δεξιότητες, την απαιτούμενη ψυχολογία αλλά και κάποια βασικά -τουλάχιστον- υλικά βοηθήματα, έτσι ώστε να έχουμε κάποιο "προβάδισμα" και μεγαλύτερες πιθανότητες να επιβιώσουμε σε μια έκτακτη κατάσταση...
Με όλα αυτά που ζούμε καθημερινά, όλο και περισσότερος κόσμος φοβισμένος, προσπαθεί να μάθει για την επιβίωση, την αυτάρκεια, την Φύση. Πολύ από εμάς, βλέπουμε ότι δεν υπάρχει άλλη ειρηνική εναλλακτική λύση στα προβλήματα μας και στρεφόμαστε στις παλιές "δοκιμασμένες συνταγές" του παρελθόντος. Μόνο που σήμερα, υπάρχει μια μικρή διαφορά. Περισσότερος κόσμος στρέφεται στην λύση της επιβίωσης στην Φύση, σαν αντιμετώπιση ενός έκτακτου γεγονότος, παρά στην αυτάρκεια!
Τι πιο εύκολο να διαβάσεις μερικά άρθρα στο Διαδίκτυο, να ρωτήσεις πέντε ανθρώπους που ξέρουν και να φτιάξεις ένα σακίδιο, για μια έκτακτη ανάγκη, ενός καταστροφικού φυσικού φαινομένου για παράδειγμα. Καθόλου κακό και αν το έκαναν περισσότεροι, θα θρηνούσαμε λιγότερα θύματα ανά τον κόσμο, σε τέτοιες καταστάσεις. Όμως αυτή είναι μια λύση, συγκεκριμένων καταστάσεων και γεγονότων. Δεν είναι μια λύση που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις.
Η οικονομική κρίση που έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας, είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις που δεν αντιμετωπίζονται με ένα σακίδιο στην πλάτη και πορεία προς το ψηλότερο βουνό. Η οικονομική κρίση είναι μια κατάσταση πολύ ύπουλη και "αθόρυβη". Ήρθε σιγά-σιγά και χτύπησε τις πόρτες όλων, χωρίς να το καταλάβουμε. Όσο εμείς τρέφαμε ελπίδες για κάτι καλύτερο, αυτή δούλευε στο υπόβαθρο, δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση μας.
Είναι λάθος λοιπόν, για ένα πρόβλημα όπως η οικονομική κρίση, να θεωρεί κάποιος σαν λύση το στήσιμο ενός σακιδίου επιβίωσης, το οποίο στηρίζεται στην λογική του έκτακτου και του επείγοντος, ενώ η οικ.κρίση είναι ένα πρόβλημα μακροχρόνιο, με τελείως διαφορετικό τρόπο λειτουργίας.
Η έσχατη λύση στην οικονομική κρίση, αφού δεν μας προσφέρουν άλλες, είναι η αυτάρκεια. Αυτάρκης εν συντομία, σημαίνει να είσαι ανεξάρτητος από το σύστημα, για βασικές ανάγκες, όπως το φαγητό, την ενέργεια, το νερό, την υγεία κα. Όλα αυτά που σου προσφέρει ένα οργανωμένο κράτος, θα πρέπει να τα κάνουμε εμείς οι ίδιοι, όπως και με ότι μέσα διαθέτουμε. Τεράστιο βήμα, ειδικά για τους σημερινούς ανθρώπους, που είναι εξαρτημένοι από αυτό το σύστημα.
Ένας άνθρωπος των πόλεων δεν μπορεί να είναι αυτάρκης. Ένας άνθρωπος αποκομμένος από την Φύση, την καλλιέργεια, την εκτροφή ζώων, δεν μπορεί να γίνει ποτέ αυτάρκης. Ένας άνθρωπος που δεν ξέρει/μπορεί να ράψει ένα κουμπί, να κόψει ξύλα, να φτιάξει σαπούνι, να μαγειρεύει, δεν γίνεται αυτάρκης. Για να γίνεις αυτάρκης, χρειάζεται πολύ κόπο και αν δεν έχεις όρεξη να κουραστείς, δεν γίνεται.
Μέσα σε λίγες προτάσεις, δείτε πόσοι άνθρωποι μένουν "εκτός". Μόνο όσοι έχουν την θέληση για ριζική αλλαγή στην ζωή τους, θα μπορέσουν να τα καταφέρουν. Λίγοι θα το προσπαθήσουν, πραγματικά και ακόμα λιγότεροι θα το πετύχουν.
Επειδή η αυτάρκεια, είναι τόσο δύσκολο να επιτευχθεί δεν σημαίνει ότι πρέπει να απογοητευόμαστε ή να εθελοτυφλούμε και να βρίσκουμε άλλες παρόμοιες λύσεις, όπως η επιβίωση. Είναι σαν να δίνεις το λάθος φάρμακο για μια αρρώστια... στο τέλος ο ασθενής θα νοσήσει ακόμα χειρότερα.
Καλό είναι να έχεις ένα σακίδιο έτοιμο και ένα σπίτι στο χωριό, αλλά αυτό είναι μόνο για λίγο και για συγκεκριμένες καταστάσεις. Δείτε πως "εργάζεται" η οικονομική κρίση και μας κατατρώει, μέρα με την μέρα, σαν ένας καρκίνος και θα καταλάβετε ότι δεν είναι η σωστή λύση. Αν η οικ.κρίση μας τρώει το μεροκάματο και την μπουκιά από το στόμα μας, τότε εμείς πρέπει να την εξασφαλίσουμε είτε μέσα, είτε έξω από αυτό το ίδιο το σύστημα που μας έφερε σε αυτήν την κατάσταση. Και επειδή λύση εκ των έσω δεν διαφένεται, μιας και μερικά εκατομμύρια άνθρωποι σκέφτονται καθημερινά το ίδιο πράγμα, μάλλον η λύση είναι εκτός... ή τουλάχιστον όσο εκτός συστήματος μπορούμε.
Μιλάμε για το Κραχ του '30, την Κατοχή και άλλες δύσκολες περιόδους της ανθρωπότητας, σαν να ανήκουν στο χτες. Δεν καταλαβαίνουμε ότι είμαστε στην ίδια θέση με αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν κάποτε αυτά τα δεινά! Το ότι κρατάμε στο χέρι ένα κινητό, επικοινωνούμε μέσω υπολογιστών, ταξιδεύουμε με αυτοκίνητα κλπ, δεν αλλάζει την κατάσταση και κυρίως το αποτέλεσμα...
Αρχικά λοιπόν, απαντήστε με ειλικρίνια στο κάτωθι ερωτηματολόγιο :
Αμέτρητα... pixels σε αυτή την Σελίδα, έχουν θυσιαστεί στο βωμό της προετοιμασίας και των βασικών υλικών-τροφών-εργαλείων που πρέπει να έχετε μαζί σας. Αναλογιστείτε όμως και κάποια επιπρόσθετα... τα "μικρά" που λέμε... αυτά που έχουν τρομερή αξία και μερικές φορές ξεχνάμε.
Για παράδειγμα, καλό το τσεκούρι, ο σουγιάς και οι κουλούρες με σκοινί... έχετε αναλογιστεί πως όλα τα παραπάνω είναι άχρηστα αν έχετε μια παρανυχίδα η οποία έχει κάνει απόστημα; Ένα λοιπόν "ξεχασμένο" εργαλειάκι ζωτικής σημασίας όπως ένας νυχοκόπτης πρέπει οπωσδήποτε να είναι σε μία τσεπούλα στο σακίδιό σας, ή ένα τσιμπιδάκι φρυδιών (αν κάνετε πρακτική με ξύλα θα καταλάβετε).
Με καθαρό μυαλό λοιπόν, κάντε ανασκόπηση στην καθημερινή σας ζωή και εντοπίστε όλα αυτά τα "μικρά και ασήμαντα" εργαλειάκια που τελικά μόνο ασήμαντα δεν είναι... αλήθεια μπορεί κάποιος να φανταστεί πόσες χρήσεις, εκτός της βασικής, έχει ένα προφυλακτικό;
Η προετοιμασία για κάτι αναπάντεχα άσχημο, δεν αποτελεί παράνοια ή κάποιο ψυχολογικό σύνδρομο! Απομονώστε όσους τυχόν σας χλευάζουν, χαράξτε πορείες διαφυγής, βρείτε μέρη κοντά και μακριά στον τόπο διαμονής σας που προσφέρουν ασφαλές κατάλυμα (αναλόγως σεναρίου), διδάξτε βασικές αρχές στους πολύ κοντινούς σας ανθρώπους, ψάξτε, διαβάστε και πειραματιστείτε, δοκιμάστε να καταγράψετε σε μικρούς περιπάτους τη χλωρίδα του μέρους που διαμένετε, εκπαιδεύστε το μάτι σας να βλέπει σε οποιοδήποτε πρωτογενές υλικό κι άλλες πιθανές χρήσεις...
Τέλος, όποια από όσα που έχετε διαβάσει σε αυτή την Ομάδα, τα δοκιμάσατε και σας "κάνουν", μπορείτε να τα εκτυπώσετε, ή να τα φτιάξετε σε μορφή check-list, σε μικρότερο μέγεθος, να τους κάνετε πλαστικοποίηση και να τα έχετε πάντα μέσα στο σακίδιό σας ως υπενθύμιση-βοήθημα σε μια δύσκολη στιγμή.
Δυστυχώς όμως, κανείς μας δεν μπορεί να προσδιορίσει ΠΟΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ και ΤΙ είναι αυτό που θα προκύψει (οικονομικό κραχ, πολεμική σύρραξη, σεισμός, μεγάλη κλιματική αλλαγή)...
Γι αυτό κι επειδή δεν είμαστε... μέντιουμ, έτσι ώστε να προβλέψουμε τί θα γίνει και να προ-ετοιμαστούμε ανάλογα, πρέπει να έχουμε τις στοιχειώδεις γνώσεις-δεξιότητες, την απαιτούμενη ψυχολογία αλλά και κάποια βασικά -τουλάχιστον- υλικά βοηθήματα, έτσι ώστε να έχουμε κάποιο "προβάδισμα" και μεγαλύτερες πιθανότητες να επιβιώσουμε σε μια έκτακτη κατάσταση...
Με όλα αυτά που ζούμε καθημερινά, όλο και περισσότερος κόσμος φοβισμένος, προσπαθεί να μάθει για την επιβίωση, την αυτάρκεια, την Φύση. Πολύ από εμάς, βλέπουμε ότι δεν υπάρχει άλλη ειρηνική εναλλακτική λύση στα προβλήματα μας και στρεφόμαστε στις παλιές "δοκιμασμένες συνταγές" του παρελθόντος. Μόνο που σήμερα, υπάρχει μια μικρή διαφορά. Περισσότερος κόσμος στρέφεται στην λύση της επιβίωσης στην Φύση, σαν αντιμετώπιση ενός έκτακτου γεγονότος, παρά στην αυτάρκεια!
Τι πιο εύκολο να διαβάσεις μερικά άρθρα στο Διαδίκτυο, να ρωτήσεις πέντε ανθρώπους που ξέρουν και να φτιάξεις ένα σακίδιο, για μια έκτακτη ανάγκη, ενός καταστροφικού φυσικού φαινομένου για παράδειγμα. Καθόλου κακό και αν το έκαναν περισσότεροι, θα θρηνούσαμε λιγότερα θύματα ανά τον κόσμο, σε τέτοιες καταστάσεις. Όμως αυτή είναι μια λύση, συγκεκριμένων καταστάσεων και γεγονότων. Δεν είναι μια λύση που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις.
Η οικονομική κρίση που έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας, είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις που δεν αντιμετωπίζονται με ένα σακίδιο στην πλάτη και πορεία προς το ψηλότερο βουνό. Η οικονομική κρίση είναι μια κατάσταση πολύ ύπουλη και "αθόρυβη". Ήρθε σιγά-σιγά και χτύπησε τις πόρτες όλων, χωρίς να το καταλάβουμε. Όσο εμείς τρέφαμε ελπίδες για κάτι καλύτερο, αυτή δούλευε στο υπόβαθρο, δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση μας.
Είναι λάθος λοιπόν, για ένα πρόβλημα όπως η οικονομική κρίση, να θεωρεί κάποιος σαν λύση το στήσιμο ενός σακιδίου επιβίωσης, το οποίο στηρίζεται στην λογική του έκτακτου και του επείγοντος, ενώ η οικ.κρίση είναι ένα πρόβλημα μακροχρόνιο, με τελείως διαφορετικό τρόπο λειτουργίας.
Η έσχατη λύση στην οικονομική κρίση, αφού δεν μας προσφέρουν άλλες, είναι η αυτάρκεια. Αυτάρκης εν συντομία, σημαίνει να είσαι ανεξάρτητος από το σύστημα, για βασικές ανάγκες, όπως το φαγητό, την ενέργεια, το νερό, την υγεία κα. Όλα αυτά που σου προσφέρει ένα οργανωμένο κράτος, θα πρέπει να τα κάνουμε εμείς οι ίδιοι, όπως και με ότι μέσα διαθέτουμε. Τεράστιο βήμα, ειδικά για τους σημερινούς ανθρώπους, που είναι εξαρτημένοι από αυτό το σύστημα.
Ένας άνθρωπος των πόλεων δεν μπορεί να είναι αυτάρκης. Ένας άνθρωπος αποκομμένος από την Φύση, την καλλιέργεια, την εκτροφή ζώων, δεν μπορεί να γίνει ποτέ αυτάρκης. Ένας άνθρωπος που δεν ξέρει/μπορεί να ράψει ένα κουμπί, να κόψει ξύλα, να φτιάξει σαπούνι, να μαγειρεύει, δεν γίνεται αυτάρκης. Για να γίνεις αυτάρκης, χρειάζεται πολύ κόπο και αν δεν έχεις όρεξη να κουραστείς, δεν γίνεται.
Μέσα σε λίγες προτάσεις, δείτε πόσοι άνθρωποι μένουν "εκτός". Μόνο όσοι έχουν την θέληση για ριζική αλλαγή στην ζωή τους, θα μπορέσουν να τα καταφέρουν. Λίγοι θα το προσπαθήσουν, πραγματικά και ακόμα λιγότεροι θα το πετύχουν.
Επειδή η αυτάρκεια, είναι τόσο δύσκολο να επιτευχθεί δεν σημαίνει ότι πρέπει να απογοητευόμαστε ή να εθελοτυφλούμε και να βρίσκουμε άλλες παρόμοιες λύσεις, όπως η επιβίωση. Είναι σαν να δίνεις το λάθος φάρμακο για μια αρρώστια... στο τέλος ο ασθενής θα νοσήσει ακόμα χειρότερα.
Καλό είναι να έχεις ένα σακίδιο έτοιμο και ένα σπίτι στο χωριό, αλλά αυτό είναι μόνο για λίγο και για συγκεκριμένες καταστάσεις. Δείτε πως "εργάζεται" η οικονομική κρίση και μας κατατρώει, μέρα με την μέρα, σαν ένας καρκίνος και θα καταλάβετε ότι δεν είναι η σωστή λύση. Αν η οικ.κρίση μας τρώει το μεροκάματο και την μπουκιά από το στόμα μας, τότε εμείς πρέπει να την εξασφαλίσουμε είτε μέσα, είτε έξω από αυτό το ίδιο το σύστημα που μας έφερε σε αυτήν την κατάσταση. Και επειδή λύση εκ των έσω δεν διαφένεται, μιας και μερικά εκατομμύρια άνθρωποι σκέφτονται καθημερινά το ίδιο πράγμα, μάλλον η λύση είναι εκτός... ή τουλάχιστον όσο εκτός συστήματος μπορούμε.
Μιλάμε για το Κραχ του '30, την Κατοχή και άλλες δύσκολες περιόδους της ανθρωπότητας, σαν να ανήκουν στο χτες. Δεν καταλαβαίνουμε ότι είμαστε στην ίδια θέση με αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν κάποτε αυτά τα δεινά! Το ότι κρατάμε στο χέρι ένα κινητό, επικοινωνούμε μέσω υπολογιστών, ταξιδεύουμε με αυτοκίνητα κλπ, δεν αλλάζει την κατάσταση και κυρίως το αποτέλεσμα...
Αρχικά λοιπόν, απαντήστε με ειλικρίνια στο κάτωθι ερωτηματολόγιο :
- Γνωρίζω να φτιάχνω ένα ασφαλές καταφύγιο (επιλογή τόπου - κατασκευή) ;
- Γνωρίζω να διατηρώ φαγητό (πάστωμα, ξήρανση, κονσερβοποίηση ) ;
- Γνωρίζω τα βασικά της καλλιέργειας ;
- Μπορώ να φτιάξω έναν ηλιακό φούρνο ;
- Μπορώ (και με πόσους τρόπους) να ανάψω φωτιά ;
- Γνωρίζω τις βασικές αρχές καθαρισμού νερού ;
- Γνωρίζω Πρώτες Βοήθειες ;
- Μπορώ να προσανατολίζομαι (και με πόσους τρόπους) ;
- Γνωρίζω πώς πρέπει να ντύνομαι ανά σενάριο, καιρικές συνθήκες ;
- Γνωρίζω να φτιάχνω κόμπους και θηλιές ;
- Γνωρίζω να φτιάχνω όπλα κι εργαλεία από διαθέσιμα υλικά ;
- Γνωρίζω να φτιάχνω παγίδες (ελαφρού-βαρέως τύπου) ;
- Μπορώ να οδηγώ σε καταστάσεις πανικού ;
- Έχω φτιάξει πλάνα εναλλακτικών διαδρομών, προορισμούς ασφαλείας ανά σενάριο ;
- Έχω τις βασικές γνώσεις αυτοάμυνας και κατάλληλη φυσική κατάσταση ;
- Έχω φτιάξει μια βασική "τράπεζα τροφής" για τις πρώτες κρίσιμες ώρες ;
- Γνωρίζω να χωρίζω μερίδες φαγητού-νερού ανά άτομο-βάρος-ηλικία ;
- Έχω ενημερώσει μια ομάδα δικών μου ανθρώπων (συγγενείς-φίλοι) για το μέρος που πρόκειται να συγκεντρωθούμε σε περίπτωση που δεν υπάρχουν επικοινωνίες ;
- Έχω αποφασίσει αν πρόκειται να παραμείνω σε αστικό περιβάλλον ή αν πρόκειται να καταφύγω στη φύση ;
- Αν έχω διαθέσιμο όπλο γνωρίζω να το χρησιμοποιώ , συντηρώ ;
Αμέτρητα... pixels σε αυτή την Σελίδα, έχουν θυσιαστεί στο βωμό της προετοιμασίας και των βασικών υλικών-τροφών-εργαλείων που πρέπει να έχετε μαζί σας. Αναλογιστείτε όμως και κάποια επιπρόσθετα... τα "μικρά" που λέμε... αυτά που έχουν τρομερή αξία και μερικές φορές ξεχνάμε.
Για παράδειγμα, καλό το τσεκούρι, ο σουγιάς και οι κουλούρες με σκοινί... έχετε αναλογιστεί πως όλα τα παραπάνω είναι άχρηστα αν έχετε μια παρανυχίδα η οποία έχει κάνει απόστημα; Ένα λοιπόν "ξεχασμένο" εργαλειάκι ζωτικής σημασίας όπως ένας νυχοκόπτης πρέπει οπωσδήποτε να είναι σε μία τσεπούλα στο σακίδιό σας, ή ένα τσιμπιδάκι φρυδιών (αν κάνετε πρακτική με ξύλα θα καταλάβετε).
Με καθαρό μυαλό λοιπόν, κάντε ανασκόπηση στην καθημερινή σας ζωή και εντοπίστε όλα αυτά τα "μικρά και ασήμαντα" εργαλειάκια που τελικά μόνο ασήμαντα δεν είναι... αλήθεια μπορεί κάποιος να φανταστεί πόσες χρήσεις, εκτός της βασικής, έχει ένα προφυλακτικό;
Η προετοιμασία για κάτι αναπάντεχα άσχημο, δεν αποτελεί παράνοια ή κάποιο ψυχολογικό σύνδρομο! Απομονώστε όσους τυχόν σας χλευάζουν, χαράξτε πορείες διαφυγής, βρείτε μέρη κοντά και μακριά στον τόπο διαμονής σας που προσφέρουν ασφαλές κατάλυμα (αναλόγως σεναρίου), διδάξτε βασικές αρχές στους πολύ κοντινούς σας ανθρώπους, ψάξτε, διαβάστε και πειραματιστείτε, δοκιμάστε να καταγράψετε σε μικρούς περιπάτους τη χλωρίδα του μέρους που διαμένετε, εκπαιδεύστε το μάτι σας να βλέπει σε οποιοδήποτε πρωτογενές υλικό κι άλλες πιθανές χρήσεις...
Τέλος, όποια από όσα που έχετε διαβάσει σε αυτή την Ομάδα, τα δοκιμάσατε και σας "κάνουν", μπορείτε να τα εκτυπώσετε, ή να τα φτιάξετε σε μορφή check-list, σε μικρότερο μέγεθος, να τους κάνετε πλαστικοποίηση και να τα έχετε πάντα μέσα στο σακίδιό σας ως υπενθύμιση-βοήθημα σε μια δύσκολη στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου