Η Καθημερινή του Αλαφούζου προτείνει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο με τους τούρκους!!!

Το άρθρο του Κώστα Ιορδανίδη, «η ανατολική προοπτική» στην Καθημερινή (δείτε εδώ) καταγράφεται ως η κορύφωση του έρποντος φιλο-οθωμανισμού που για πολλά χρόνια απλώνει τα πλοκάμια του στην ελληνική κοινωνία και καθορίζει τις απόψεις και αποφάσεις των οικονομικών και πολιτικών ελίτ.

Ο εκφραστής συντηρητικών, κατ’ εξοχή, θέσεων στην Καθημερινή», που η συνεισφορά του έγκειτο στην ύστατη διατήρηση, ως καρικατούρας, του αρώματος της Καθημερινής της Βλάχου, με το κείμενό του πετά ξεδιάντροπα και το τελευταίο «φύλλο συκής» που και οι πιο ακραιφνείς υπερασπιστές της ελληνοτουρκικής προσέγγισης έντυναν τις, καταφανείς κατά τ’ άλλα, προθέσεις τους. Με αφορμή την επίσκεψη του Νταβούτογλου, ζητά χωρίς περιστροφές την υπαγωγή της Ελλάδας στην τουρκική σφαίρα επιρροής, διότι η Τουρκία «έχει αναδειχθεί σε δύναμη περιφερειακή». Και φέρνει ως παράδειγμα –ατυχέστατο, διότι η ελάχιστη γνώση των δεδομένων και των συσχετισμών που διαμορφώνονται καταδεικνύουν το αντίθετο- τη αποφασιστικότητα που δείχνει απέναντι στη Συρία του Άσαντ. Μάλιστα, η επιχειρηματολογία του δεν εμπεριέχει ούτε καν, και εδώ διαφέρει από τους προηγούμενους ουκ ολίγους οπαδούς του νεο-οθωμανισμού, το στοιχείο της συμμετοχής μας στην ευρωπαϊκή δύση. Με μια μεγαλειώδη «κωλοτούμπα» διαπιστώνει ότι η Ελλάδα ετέθη εκτός ευρωπαϊκού συστήματος και χρειάζεται την Τουρκία για να ξαναμπεί σε αυτό! Χρειάζεται πραγματικά πολύ θράσος για να υποστηρίζεις με τέτοια αταραξία παρόμοια θέση. Ιδιαίτερα από τις σελίδες μιας εφημερίδας που, για δύο σχεδόν δεκαετίες, κατακεραύνωνε οποιονδήποτε μιλούσε για τον τουρκικό κίνδυνο με το επιχείρημα του ακλόνητου ευρωπαϊκού οικοδομήματος του οποίου είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι…

Η αλήθεια είναι, όμως, ότι αυτή είναι η κρυφή σκέψη σημαντικού τμήματος των ελληνικών ελίτ. Αφού οδήγησαν τη χώρα στην έσχατη κατάντια, ζητούν «σωφροσύνη» για την τελική παραίτηση από όποια κυριαρχικά δικαιώματα μας έχουν απομείνει, ακόμη και της ελληνικής ταυτότητας. Με ποιο σκοπό; Μα για να διατηρηθούν τα προνόμια των ίδιων παρασιτικών στρωμάτων που έχουν την ευθύνη της ήττας, για να συνεχίσουν ασκούν εξουσία επί των ιθαγενών, ως εντολοδόχοι της νεο-οθωμανικού σουλτανάτου. Εθισμένοι σε αυτό τον επαίσχυντο ρόλο για δεκαετίες ως υπηρέτες διαφόρων αφεντάδων.

Έτσι, ο ενθουσιώδης οπαδός του Νταβούτογλου, κ. Ιορδανίδης, τον επαινεί εκτός των άλλων που επαναλαμβάνει τη «σοφή» ρήση του Οζάλ ότι «είμαστε κομμάτι της ίδιας ιστορίας και γεωγραφίας». Το αν αυτή η ιστορία είναι η Ιστορία αντίστασης του ελληνικού λαού για να διατηρήσει την ταυτότητά και την ελευθερία του, αν κέρδισε με αίμα τη κυριαρχία σε όσα εδάφη είναι σήμερα ελληνικά αυτό είναι προφανώς λεπτομέρεια. Όπως φαίνεται, από την ιστορία ο κ. Ιορδανίδης ίσως έχει συγκρατήσει κυρίως το βίο του Γεώργιου Αμιρούτζη που, μετά την Άλωση και τη καταστροφή της Πόλης, αυτός, ο σώφρων, έγινε ομοτράπεζος του νικητή του Μωάμεθ του Πορθητή. Για ελληνικό φιλότιμο θα μιλάμε τώρα;

Σωτήρης Δημόπουλος